We tellen af. Nog twee nachtjes en dan vertrekken ook wij naar Chicago voor onze marathon. In deze blog vertellen wij over onze laatste voorbereidingen, hoe wij het taperen aanpakken, wat we meenemen en ons plan voor Chicago.
Laatste trainingen, die moesten een beetje uit onze tenen komen. Niet vanwege de zwaarte, maar meer de motivatie. Soms was onze zin om te lopen echt ver te zoeken, maar uiteindelijk hebben we deze toch afgevinkt. Het gevoel wat je krijgt als je een training dan toch doet, ondanks dat je heel graag wil overslaan, is het meer dan waard om tóch te gaan. De laatste lange duurloop was daarentegen pittig. Erik voltooide de lange 34 kilometer, met alleen wat zware benen tijdens de laatste 6 kilometer. Zijn langste training ooit, dat geeft goede moed voor komende zondag. Ik moest deze helaas afbreken bij de 20 kilometer vanwege buikpijn. Eerlijk is eerlijk, dan knaagt het beetje of die marathon wel gaat lukken. Maar iets later, met precies twee weken voor de Chicago marathon, liepen we een hele goede en fijne halve marathon. De onzekerheid is nog niet helemaal weg, maar de het vertrouwen komt gelukkig iets terug.
Na de halve marathon, stonden we aan de laatste fase van het schema; taperen. De laatste twee weken hebben we de afstanden flink afgebouwd en ook de intensiteit van de trainingen ging goed naar beneden. Zwemmen, fietsen en fitnes maakten plaats voor rust en Netflix. Inmiddels hebben we de nodige afleveringen van verschillende series al gezien en gaan we deze twee dagen nog eventjes mee door. Taperen vind ik moeilijk, omdat ik mijn ei en energie goed kwijt kan in sporten. Als Erik niet thuis is, verveel ik me een beetje op de bank. Maar we willen graag goed uitgerust aan de start staan komende zondag, en mijn lichaam heeft ook wel echt wat rust verdiend. Afgelopen zondag knalden we nog één keertje met een 10 kilometer op tempo tijdens de Singelloop in Breda. Heerlijk, nog eventjes een kleine prikkel voor de marathon. Deze week lopen we nog een rustige 5 kilometer in Nederland en zaterdag een verkenningsrondje in Chicago. Ook staan er al pannenkoeken en pasta op het menu. En drinken. Nog geen biertjes, die bewaren we voor na de finish, maar deze week zorgen we er voor dat we genoeg drinken, om afvalstoffen goed af te voeren en zondag goed te kunnen starten. Ook de kinderen in mijn klas bereiden zich voor. De app van de marathon wordt gedownload, hebben nog een dansles als marathon warming-up en eten nog samen pannenkoeken op mijn laatste werkdag.
Dan het volgende, wat nemen we mee? Erik waarschijnlijk het nodige en niet zo veel. Ik daarentegen, neem mijn halve kledingkast mee, want hé een matching outfit is wel zo belangrijk toch? Nee, gelukkig valt het mee (en hebben we twee koffers). We nemen onze raceday spullen mee in onze handbagage. Stel je voor dat we onze koffer kwijt zijn, met daarin onze hardloopschoenen en spullen. Denk aan gelletjes, kleding etc. Daarnaast liggen er ook al oude kleren aan om aan te doen na de start en een poncho. Want in de ochtend is het toch wel koud. De meeste spullen liggen klaar, helaas moeten we nog twee nachtjes wachten voor onze marathon gaat beginnen.
We hebben geen specifiek plan voor Chicago. Wel hebben we afgesproken om op duurloop tempo weg te gaan, om ervoor te zorgen dat we niet te snel starten. Een echt tijdsdoel hebben we niet. Wel heb ik stiekem iets in mijn hoofd wat ik leuk meegenomen zou vinden. Maar dat is het ook, als dat lukt, is het leuk meegenomen, maar zeker niet het hoofddoel. Dat is namelijk samen genieten van het samen lopen, van de mensen, de stad en haar inwoners.
Chicago, see you Sunday!