Op het moment dat ik met de linkermuisknop op de knop voltooien klik, gieren de vlinders door mijn lijf; ik heb het weer gedaan, ik kan niet meer terug. Ik zie mezelf al eindeloos hardlopen in een heerlijk zonnetje, ik kan niet wachten om te beginnen met trainen!
Vol enthousiasme wordt het trainingsschema gemaakt, maar dan begint het. Het regent, ik heb een drukke dag gehad of het is toch echt gezelliger om op een terras te gaan zitten. Zo weet ik iedere keer een geldige reden te bedenken om de training vooruit te schuiven. Voor ik het weet loop ik twee weken achter op schema. Stress! Ik spreek mezelf even streng toe: het is nu echt tijd om serieus aan de slag te gaan, om in het ritme van de marathontraining te komen.
Altijd is het begin moeilijk. Zo ook het begin van de marathontraining, keer op keer.
Voor de extra motivatie zoek ik nog wat leuke loopjes voor tussendoor uit. De nieuwe hardloopoutfit zorgt voor de laatste spreekwoordelijke schop onder de kont die ik nodig heb om van de bank op te staan en in beweging te komen. Met veel moeite sleep ik mijn zware benen voort gedurende de 14 km, ik moet en zal deze eerste LLD uitlopen. Ondertussen dagdroom ik over alle leuke loopjes waarvoor ik me net heb ingeschreven en de PR’s die ik ga lopen (dream on Maxime). Snel check ik m’n Garmin, oei er moet nog veel getraind worden. Al snel dwalen mijn gedachten af naar het einddoel: de finish passeren in Central Park. Ik loop door Brooklyn en Manhattan, door de brede straten met hordes enthousiaste supporters langs het parcours. Voor ik het weet steek ik weer de sleutel in de voordeur, gaat toch snel voorbij zo’n lange duurloop. De kop is eraf…. TCS NYC Marathon here I come!
Wil jij graag jouw verhaal met ons delen? Dan zijn wij op zoek naar jou!
Neem contact met ons op!